De meeste non-professionele beleggers weten wat opties zijn en sommigen zijn ook gebruikers van dit beleggingsproduct. Opties kunnen op vele verschillende manieren worden gebruikt. Maar, zoals geldt met alle producten waarin u belegt, dient u met opties zeer goed te beseffen waarin u belegt, wat de risico’s zijn en hoe ze werken.
Opties hebben de reputatie enorm risicovol te zijn, en deze reputatie is deels terecht. Maar u kunt veel meer doen met opties. Ze kunnen ook goed gebruikt worden om risico’s af te dekken. Op deze manier worden ze vooral door professionele partijen gebruikt, en wellicht is dat een redelijke hint dat opties vooral op deze manier productief kunnen zijn.
Wat professionele partijen ook veel doen, is het verkopen van opties om extra inkomsten te genereren, het zogenaamd gedekt opties schrijven. Dat de meer defensieve optie strategieën allemaal wat minder spannend zijn dan het kopen van opties met het oogmerk om winsten binnen te halen, wil niet zeggen dat de particuliere investeerder z’n neus voor deze mogelijkheden moet ophalen, in tegendeel.
Opties zijn echter gecompliceerde financiële instrumenten, hoe u ze ook gebruikt, het is zaak dat u goed begrijpt hoe ze werken en wat de risico’s zijn. We gaan daarom de basis van het optiebeleggen op deze website voor u op een rijtje zetten.
Beleggen in opties: Wat zijn opties?
We weten wat een optie is uit het dagelijks taalgebruik, maar in de financiële wereld is het een bindend contract voor beide partijen. De koper van het optiecontract verkrijgt het recht, maar niet de verplichting, om op of voor een bepaalde datum (de expiratiedatum) een onderliggende financiële waarde aan te schaffen tegen de in het optiecontract bepaalde condities (de uitoefenprijs of ‘strike price’).
Een voorbeeld ter verduidelijking. Stel u wilt een huis kopen voor € 200.000, maar u heeft drie maanden nodig om de financiering rond te krijgen. U bent bang dat het huis in de tussentijd aan iemand anders wordt verkocht. U kunt met de eigenaar een optiecontract afspreken waar u voor € 3.000 euro een optie neemt op het huis om dit binnen drie maanden te kopen voor € 200.000.
Als u na drie maanden besluit het huis niet te kopen bent u uw optie kwijt (uw optie loopt ‘waardeloos af’). Koopt u het huis wel, dan bent u € 3.000 duurder uit, maar daarmee zijn de mogelijkheden nog niet uitgeput. Het zou bijvoorbeeld best kunnen dat in die drie maanden blijkt dat het huis veel meer, of veel minder dan € 200.000 waard is.
Het huis kan bijvoorbeeld het originele geboortehuis van Michael Jackson zijn (bijzonder onwaarschijnlijk natuurlijk, maar het gaat hier om het voorbeeld), waardoor het opeens een miljoen waard blijkt te zijn. Aanzienlijk waarschijnlijker is dat het gebreken blijkt te vertonen in de fundering, waardoor een dure renovatie noodzakelijk is om verzakking te voorkomen, en het huis eigenlijk de helft waard (€ 100.000).
Echter, en hier komt de crux, in beide gevallen zijn de condities in het optiecontract bindend. Dat wil zeggen, koper en verkoper hebben zich verplicht, mocht de koper het wensen om de optie uit te oefenen, om het huis voor € 200.000 te verkopen. Maar het optiecontract zelf is alleen voor de verkoper bindend, niet voor de koper. Voor de koper is het een optie die niet uitgeoefend hoeft te worden.
Natuurlijk zou in het geval van de noodzakelijke verbouwing de optiekoper wel gek zijn om zijn optie uit te oefenen, maar als hij dat niet doet is hij de € 3.000 die hij voor zijn optie betaalde wel kwijt. Al is dat natuurlijk minder ernstig dan twee ton voor een huis te betalen wat eigenlijk maar één ton waard is.
U ziet ook dat als de onderliggende waarde (in dit geval het huis) sterk in waarde stijgt gedurende de looptijd van de optie deze ook enorm in waarde stijgt. Procentueel gezien zelfs nog veel meer dan het huis zelf:
Het huis stijgt van € 200.000 tot € 1.000.000, een stijging van 500%
De optie stijgt van € 3000 tot € 800.000, een stijging van 26666,66%
U begrijpt nu wellicht ook waarom dergelijke opties in sommige kringen als loterijkaarten worden beschouwd. De winst kan, in uitzonderlijke gevallen, enorm zijn, want er is sprake van een stevige hefboomwerking. Duidelijk is ook dat de optie zelf zijn waarde ontleent aan de onderliggende waarde (het huis), vandaar dat het een afgeleid, ofwel derivaat product is.
Beleggen in opties: twee soorten opties
Er zijn twee soorten opties, call opties (calls) en put opties (puts). Een call optie geeft de koper het recht (maar niet de verplichting) om op of voor de expiratie van het contract een onderliggende waarde te kopen tegen de in het contract afgesproken condities. In de financiële wereld zijn die condities standaard en beperkt tot een hoeveelheid en prijs van een bepaalde onderliggende waarde (aandeel, grondstof, index, future, etc.).
Een put optie geeft de koper het recht (maar niet de verplichting) een onderliggende waarde (aandelen, index, grondstoffen, etc.) te verkopen tegen de in het contract bepaalde standaard condities betreffende prijs en hoeveelheid en op of voor de expiratiedatum van de optie.
Kopers van calls speculeren normaal gesproken dat de onderliggende waarde in prijs gaat stijgen voor de expiratie van de optie, kopers van puts speculeren op een prijsdaling voor expiratie van de optie, of kopen de puts ter bescherming van hun geïnvesteerd vermogen in de onderliggende waarde. Het kan overigens ook zijn dat kopers van calls hun short positie in de onderliggende waarde pogen te beschermen tegen een niet verwachte koersstijging.
Maar zoals er kopers van call opties en put opties zijn, zo zijn er ook verkopers van deze opties. Wat beweegt de verkopers? Het verkopen van opties heet het schrijven van opties, en hun verplichtingen wijken af van die van de kopers van opties. Optie schrijvers zijn verplicht om de onderliggende waarde te kopen of verkopen tegen de in het optiecontract afgesproken condities en prijs. Mits de optiehouders (de kopers) hun contracten ook daadwerkelijk wensen uit te oefenen natuurlijk.
Een optie is een contract tussen koper en verkoper, maar deze contracten zelf zijn verhandelbaar, op de optiebeurs. U als koper heeft dus een derde keuze, naast het wel of niet uitoefenen van de optie. U kunt de optie ook verkopen op de optiebeurs. U moet doorgaans wel rekening houden met een flink verschil tussen de bied- en laatkoersen van een betreffende optie. De handel in veel opties is niet erg liquide en zelfs als dit wel het geval is, kan er nog steeds een behoorlijk verschil tussen bied- en laatkoersen aanwezig zijn.
In het vervolg zullen we dieper ingaan op de mogelijkheden en gevaren van de optiehandel en bespreken we diverse interessante optiestrategieën.
Geschreven door BeursProf Beleggenstips. BeursProf is een initiatief van een groep enthousiaste academici met passie voor de beurs en beleggen.
